Plaats van handeling: Doornroosje te Nijmegen. Wanneer: vorige week zaterdag. Artiest: Tamino. Wie? Tamino. Ja, google maar even. Wacht, ik help je: link naar YouTubefilmpje.

De rand van de bar drukt in mijn rug. In mijn rechterhand een frisse Hertog Jan, met mijn linkerarm leun ik lichtjes tegen mijn man. Het voorprogramma zingt niet onverdienstelijk (Audri uit België) maar we zijn toch vooral benieuwd naar Tamino. Audri verdwijnt met een zacht Vlaams ‘dankjulliewel’ en een verlegen zwaai van het podium en na een korte pauze verschijnt Tamino rustig ten tonele, vergezeld door twee muzikanten. Toetsen, slagwerk, gitaar, zang. Geen introductiepraatje, zijn muziek spreekt. Luid en duidelijk, in één rechte lijn mijn lijf in. Zowel mijn man als ik zijn direct onder de indruk en onder invloed van de stem van deze man.

Man? Jongen. Hij is 21 en ik kan er niets aan doen, maar ik bedenk me dat ik zijn moeder had kunnen zijn. Dat ik bijna jarig ben voedt deze gedachte vast. Op 7 mei word ik 45. Mijn moeder had op die leeftijd een dochter van 23, ik eentje van 6. Twee dagen na mijn verjaardag is het dit jaar tien jaar geleden dat Koen overleed. Ook daar denk ik aan, terwijl Tamino met zijn lage stem, die net zo moeiteloos de hoge tonen als de lage tonen pakt, over ons heen golft. Gaat het nu elke keer weer over dat dode broertje? Ja, zo werkt het namelijk in mijn hoofd sinds hij er niet meer is. Maar het verpest mijn concert geenszins. Tien jaar geleden. Toen was Tamino 11 en bouwde hij vermoedelijk nog boomhutten. Wat deed ik tien jaar geleden? Overleven. En nu? Ik heb het overleefd en geniet van een concert, een biertje.

Wat deed ik toen ik 21 was? Studeren en mijn spaarzame studiefinanciering inleveren op de Korenmarkt. Tamino bezingt op deze leeftijd het leven alsof hij de doorleefde ziel van een wijze heeft. Waar haalt hij het vandaan? Wat heeft hij meegemaakt dat ik geloof wat hij overbrengt?

Na afloop staan we in de rij voor de jassen en passeren we de artiest. Hij heeft plaats genomen achter een bescheiden balie, verkoopt en signeert zijn muziek en praat met fans. Ik loer naar zijn zwarte golvende haar en glimmende oorbel in het linkeroor. Nondeju, wat een knappe gozer is het. Oh ja, ik had zijn moeder kunnen zijn.

In juni gaan we op herhaling. Dan treedt Tamino op bij Down The Rabbit Hole. Nick Cave ook. Of wat dacht je van Queens of the Stone Age? Daar was mijn broertje behoorlijk fan van trouwens.