Tamara

schrijft

Over Tamara

   

Wat is er gebeurd?

Op 9 mei 2008 stapte mijn broer Koen uit het leven. Hij was 30 jaar, ik was 2 dagen daarvoor 35 jaar geworden. Over deze volslagen onverwachte en totaal ontwrichtende gebeurtenis in mijn leven, publiceerde ik in maart 2018 mijn boek: ‘Als jullie dit lezen ben ik dood’. De titel is tevens de eerste zin uit de afscheidsbrief die Koen achterliet.

Waarom schrijf ik?

Vanaf mijn negende levensjaar schrijf ik dagboeken, schriften vol. Ooit begon dat met verhalen over mijn poppen, met welk vriendinnetje ik gespeeld had en dat we ‘s avonds zuurkool gegeten hadden. Later veranderde dat in epistels over verliefdheden en schoolgedoe en toen ik volwassen werd vulde ik mijn schriften met analyses over serieuze relaties, werkhobbels en dingen waar ik eindeloos over kon piekeren. Mijn schrijfsels hielpen me relativeren en opruimen. Maar aan anderen laten lezen was niet aan de orde, no way.

Waarom een boek?

En toen overleed Koen. Nog diezelfde dag schreef ik erover in mijn dagboek. In de weken die volgden verruilde ik voor het eerst mijn schrift voor de laptop en ramde ik alle ellende via de toetsen eruit. 

Ik schreef niet alleen over de dood van Koen en mijn rouw, ik begon ook veel te lezen over zelfdoding. Liefst van mensen die het van dichtbij hadden meegemaakt, omdat die houvast boden: ik werd niet gek, die razende emoties hoorden er dus bij. Er waren niet veel verhalen beschikbaar van broers of zussen, over broers of zussen. En toen begon bij mij het idee te groeien: zal ik mijn verhaal zelf opschrijven, voor anderen?

Hoe dan?

Vervolgens had ik nog geruime tijd nodig om het voor elkaar te krijgen. Niet alleen moest ik mezelf eerst door de eindeloos pijnlijke ontwrichting sleuren om er op een verteerbare manier over te kunnen schrijven, ik wilde ook mijn schrijfvaardigheid aanscherpen, door cursussen en workshops te volgen. Om nog maar te zwijgen van het feit dat ik ook een gewoon leven had.

Het is er!

Maar in maart 2018 ontving ik dan ein-de-lijk een doos met daarin honderd exemplaren van Mijn Eigen Boek. Wauw. Ik heb de cover zeker tien minuten geaaid. Diezelfde maand volgde een boekpresentatie en was mijn boek online te koop. Inmiddels ben ik aan het idee gewend, al blijft het best gek om je eigen boek terug te zien bij bol.com. En vanaf najaar 2018 lig ‘ik’ zelfs in 44 bibliotheken in Nederland. Supergaaf! Inmiddels is het ook als e-book verkrijgbaar.

Daarom: mijn boek

Door mijn verhaal te delen hoop ik nabestaanden van zelfdoding herkenning en troost te bieden, en daarnaast een bijdrage te leveren aan het verkleinen van het taboe op depressie en zelfdoding, maar ook op onderwerpen als angststoornissen en antidepressiva. Mijn overtuiging is: als wij meer en zonder oordeel over deze thema’s kunnen spreken, dan redt dit levens.

Hoewel ik dit boek nooit had willen schrijven, ben ik er trots op dat het er is. De vele reacties van nabestaanden of anderszins betrokkenen bij de thema’s die in mijn boek voorbij komen, en zelfs van hulpverleners, zijn voor mij de aardbei (ik hou niet van kersen) op de taart: mijn boek voegt iets toe en daar doe ik het voor.

Ook nu nog, vier jaar na de verschijningsdatum, verkoop ik maandelijks een aantal boeken en krijg ik er hartverwarmende reacties op. Liever zou ik willen dat mijn boek overbodig zou zijn, maar zo lang dat niet zo is, vind ik het fijn dat andere mensen er iets aan hebben.

Daarom: mijn blogs

Ik schrijf op mijn site blogs over zelfdoding, rouw en andere dingen die me bezighouden of raken. Dat vind ik eenvoudigweg heerlijk om te doen, zelfs (of juist) als het pittige onderwerpen zijn. En ik wil ook een bijdrage leveren aan het beter bespreekbaar maken van thema’s waar een taboe op rust, of waar in z’n algemeenheid niet makkelijk over gesproken wordt. Zoals depressie, angststoornissen en het gebruik van medicatie in relatie tot mentale kwetsbaarheid. Ik ben geen arts, wel ervaringsdeskundige.

Meer weten?

Op de pagina ‘Boek‘ vind je onder andere informatie over hoe en waar je het boek kunt bestellen. Heb je me iets te vragen of zeggen? Schroom niet en mail naar info@tamarabaars.nl.

Je kunt me ook volgen via Facebook, Instagram, Twitter en/of LinkedIn.

Dankjewel voor je belangstelling!

Hartelijke groet,

Tamara

April 2022

Nu hulp nodig? Of denk je dat iemand in je omgeving hulp nodig heeft? Bel dan anoniem met 0900-0113.

 

4 reacties

  1. Dag Tamara,
    Mooie site.ik zou je graag per mail willen bereiken. Mag ik je mailadres? Dank alvast!

  2. Patricia van Megen

    februari 7, 2018 at 9:44 pm

    Ik heb alles gelezen, erg onder de indruk,
    Meer hoef ik niet zeggen

  3. Tamara

    mei 9, 2018 at 2:19 pm

    Beste Jenny,
    Zeker is dat mogelijk, wat leuk! Ik mail je direct even.
    Groet, Tamara

  4. Tamara

    maart 21, 2018 at 4:04 pm

    Dank Chantal, voor je professionele en rake persbericht! (Zie de Pingback hieronder).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

*

© 2024 Tamara

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑