Geen ramp zo groot, of er zitten ook voordelen aan. Oké, dat soort uitspraken vind ik dikke onzin, want sommige rampen zijn van een impact dat ieder voordeel alleen bestaat in de schaduw van de ellende. Voor veel mensen geldt dat helaas ook in geval van corona.

Maar er is een groep waarvoor de intelligente lockdown ‘slechts’ bloedirritant is. Geen inkomensverlies, nul zieke geliefden en de verstandhouding met eventuele huisgenoten blijft boven het vriespunt. Bij die groep hoor ik ook. Als ik de stress als gevolg van de combinatie thuiswerken en kind even terzijde schuif – gristustepaard wat een onmogelijke opdracht is dat – dan kan ik wel wat ruimte maken om de voordelen te zien.

TIJD

Mijn huis is niet alleen opgeruimd, er is zelfs tijd voor een rondje re-styling, waarbij ik gezellig aan het moodboarden ben geslagen. Mijn imago is inmiddels tot op het fundament afgebroken (zie hier de biecht over het strijken van beddengoed), dus deze coming out kan er ook nog wel bij: ik word erg blij van woonbladen verknippen tot interieurcollages. Vaak onder het genot van een biertje en stevige gitarenmuziek. Sommige dingen veranderen gelukkig nooit.

Opruimen doe ik met liefde, poetsen omdat het moet. Bij voorkeur enkel de essentiële dingen. Maar nu is ook de bovenkant van mijn keukenkastjes schoon, alsmede de verwarmingsradiator en de vuilnisbak. Er zou aan gelikt kunnen worden zonder dat je iets oploopt. Assepoester, eat your heart out. Ik wil niemand bang maken, maar langer dan een jaar de bovenkant van je keukenkastjes negeren is een vrij slecht idee. Dus gebruik deze coronacrisis optimaal en ontdek dat er biotopen kunnen groeien op plekken waarvan je niet wist dat het kon.

RUST

Het aantal opties to do is momenteel zo beperkt dat ik over veel dingen niet hoef na te denken. Zal ik vrijdagavond wel of niet op stap gaan? Avondje bios? Kroeg? Wanneer ga ik naar de kapper? Of zal ik met kindlief nu eindelijk eens naar museum x of y? Kan allemaal niet. Wat kan er wel? Afgelopen weekend ging ik met kindlief naar Sonsbeek. Zonnetje op ons gezicht. En voor ik het wist zaten we samen op het bankje midden op de vlonder bij brasserie De Boerderij vogels te bekijken. Lang.

Over lang gesproken: mijn haar biedt inmiddels de mogelijkheid voor een serieuze Rapunzel-imitatie. Iemand nog een kasteeltoren te leen?

Het voert te ver om corona te bedanken. Ik zou de bitch liever gister dan vandaag afserveren. Dus als je klaar bent met je blessings counten, mag een rondje vloeken en klagen van mij ook. Geef jezelf en elkaar de ruimte. Anderhalvefuckingmeter bij voorkeur.

Park Sonsbeek